32. Het zingen van de tijd.
Het leek onmogelijk. Zij zou er geen vat op hebben. Maar ons avontuur, begonnen als iets waar geen eind aan zou komen, bleek toch onderhevig aan de knagende erosie van de tijd. Zittend op de veranda met de cadans van de branding als tijdloos hoorba...
Geschreven op 7 maart 2020 door Jan Vingerhoets in Llandudno, Cape Town, Zuid-Afrika.